Moderne gedichten

[p. 43]

Orpheus Descending

Als hij z'n hand te luisteren legt
op de warme buizen in haar buik,
hoort hij de trein al komen.

Een doffe donder in de diepte dat
aanzwelt tot geraas.

En het moment is dáár

Als het felverlichte voertuig uit
het zwarte gat gespoten komt,
en hij zichzelve ziet.

Gekleed in teder lila achter één
der duizend ramen.

‘Mind the doors please! Mind the
doors!’