Moderne gedichten

[p. 33]

Hoogere Burger School

't Onveranderlijk gefriemel
in portieken, onder bruggen.
Feestjes met rood crêpe -
papier en meisjes uit 3c.

Loes, Irene, Riet en Coby.
Naaien deden ze nog niet.
(Dat kwam pas in de vierde.)

En de directeur maar schelden
op je blauwe suede schoenen
en de vage schaduw op je boven-
lip (die soms met oogpotlood
werd aangedikt).

We schreven 1959, en natuurlijk
stond ook toen
het Eind der Dingen vast.
Anderen zagen het minder zwart.

Talrijk waren de schandalen.
Alom vloeiden Liefde's tranen;
terwijl er soms berichten kwamen
van een bleke zittenblijver
die zich verhangen had,

of in de nabijheid van
een Oostenrijks gehucht
was doodgevallen.