Moderne gedichten

[p. 24]

Drie maal daags

[p. 25]

(Thuis)

Het is hem wederom gelukt vandaag voor twaalven op te staan.
Hij leest de krant en drinkt z'n thee.
Hij neuriet.

In Beieren hebben een 63-jarige boerin en haar 30-jarige zoon
zich uit angst behekst te zijn voor de ogen van de 60-jarige
boer in de schuur opgehangen.

Hij vouwt de krant dicht en legt hem op die der voorgaande
dagen waaruit hij zich o.m. een Canadees meisje herinnert dat
op 9-jarige leeftijd stierf en er uitzag als iemand van 90.

Hij zet de radio aan en laat zich voorlichten over rookworst.

[p. 26]

(Op Reis)

Hij wacht op de tram in een huisje met een weegschaal.
Hij weegt 59 kilo met al z'n kleren aan.

Achter één der ramen aan de overkant een langdurig zieke
op een hoog bleek bed.

De kondukteur tracht hem een agenda te verkopen ten bate
van een rustoord voor overspannen wagenvoerders.

Hij ziet een man die bij iedere halte uitstapt, weer in-
stapt en elke keer opnieuw betaalt.

[p. 27]

(Op De Scene)

Hij drinkt bier in het café waar de klok al 30 jaar
op tien voor drie is blijven staan.
Hij wisselt wat gegevens uit.

Hij weet b.v. niets te roken en krijgt daarvoor in ruil
het verhaal van de druiper van Daan.
Nieuwe films worden in het kort besproken.

Hij vindt een vriend bereid z'n konsumptie te betalen,
doet alsof z'n sigaretten op zijn en na een kort gesprek
bezit hij 15 witte pillen.

Dan gaat hij heen en verbaast zich nauwelijks over het feit
dat hij geen enkel spoor laat in de versgevallen sneeuw.