Het menschelyke leven
(1860-1870)–A. Decker–
Auteursrechtvrij
[pagina 1]
| |
[pagina 2]
| |
 En moeder zit by't wiegje neer, en speelt met 't jeugdig kind.
Waaraan zy al haar zorgen wydt, en zoo opregt bemint.
| |
[pagina 3]
| |
 Ziet, hoe dat kind, nu reeds een knaap, voor 't eerste schoolwaarts gaat.
Daar moet hy voortaan altyd heen, als 't klokje neegen slaat.
| |
[pagina 4]
| |
 Speel jongen, speel, nog is het tyd, nog kwelt U geen verdriet,
Speel lustig mee, speel lustig door, verzuim dien tyd toch niet.
| |
[pagina 5]
| |
 En zyt gy eenmaal jongeling, een ambacht leert gy dan,
Zoo wordt gy drâ uw's oud'ren steun. een braaf en nuttig man.
| |
[pagina 6]
| |
 Gy trekt de wyde wereld in, en't doet Uw moeder leed;
Een moeder heeft haar kind zoo lief, zorg, dat gy 't nooit vergeet.
| |
[pagina 7]
| |
 Na jaren echter keert gy weer, naar 't ouderlyke huis,
En luide klinkt U te gemoet, myn kind! wees welkom t'huis!
| |
[pagina 8]
| |
 Maar thans heeft ook op U zyn regt, het dierbaar vaderland,
Het rekent op Uw moed en eer, en op Uw dapp're hand.
| |
[pagina 9]
| |
 En nog wat later - O, dan eerst, komt Uwen schoonsten tyd,
Wanneer gy met een jonge maagd, eens bruid en bruîgom zyt.
| |
[pagina 10]
| |
 Maar dan ook komen zorgen aan, de bruîgom wordt papa,
En weldra roept een kinderstem, Dag pa, goen dag mama.
| |
[pagina 11]
| |
 En als dan grootvâ s' avonds ook, eens van zyn jeugd verhaalt,
Dan ziet men, hoe de grootste pret, uit aller oogjes straalt.
| |
[pagina 12]
| |
 En zondags gaat hy kerkwaarts heen, en dank't den goeden God,
Voor al Zyn goedertierenheid, en zyn gelukkig lot.
|
|
