Lof der geldsucht, ofte Vervolg der rym-oeffeningen

Op den Tydsifter van d'Traudenius

Aen de Tydquisters.

VErd rijvers van den tijd, verquisters van uw leven,
Merckt, hoe Traudenius den tijd hier heeft verdreven;

Merckt, hoe hy d'eeuwen splijt, de jaren deelt en schift,

Ja, schier in stof den Tyd doet stuyven door sijn Sift.
Ghy spilt uw' ganschen tijd aen vruchteloose grillen;
Hy wil niet een minuyt, niet een secunde spillen:
Die sijnen tijd besteed aen land-nut tijds-verklaer,
Neemt sulck een man den tijd niet dubbel over waer?

[p. 82]

Aen Zeno.

AL weet ghy 't goud te zijn het swaerste der metalen
Wat, Zeno, baet u dat? wat kanmen daer voor halen?

Wat haert word daer van werm? wat schoorsteen vuyl en swert?

Ick achte vry wat meer de weet van sijn' waerdye,
En schoon die waen mag zijn ontstaen uyt sotternye

'K en kreune my des niet, men gaet'er mê te mert.

Aen Quintilia.

ALsick, Quintilia de beemden en uw' kaken
Beschouw, voel ik mijn hert van dubble vreugde raken,

Wy sagen 't Land onlangs heel droef en treurig staen,

Onlangs uw' aengesicht heel doodsch en ongedaen,

Nu sien wy d' aerde weer haer groen gewaed ontfangen,
Nu roos en lely weer herleven op uw' wangen;

Sulcx dat ick uw gelaet beschouwende en het veld,

Twee winters sie gevlucht, twee lentens sie herstelt.