De mooiste liedjes

[p. 38]

Devaluatie

Wat lang verwacht werd, is gebeurd,
De gulden heeft een veer gelaten.
We moesten met de stroming mee
Van alle Europese staten.
Mijn wasvrouw telde net de was
En knipte in de consternatie
De pijpen van mijn lingerie
Vanwege de devaluatie.

Mijn hospita doet ook al mee,
Ik woon op kamers moet u weten.
Ik had zo gehoopt om dit seizoen
Eens boerenkool met worst te eten.
Als nou de worst op tafel komt,
Verschijnt mijn hospita vol statie
En snijdt er eerst een derde af,
Vanwege de devaluatie.

De gulden heeft een knauw gehad
En alle mensen kopen waren.
Ik sprak laatst een Hagenaar die zei:
‘Het is waanzin, zeg, om nou te sparen.
Ik heb helaas geen gulden meer,
Maar nou ik het ware... zie,
Nou neem ik een bontjas op de pof,
Vanwege de devaluatie.’

[p. 39]

 

De edele vocale kunst zakt ook,

 

Geen Urlus komt haar steunen.

 

Het croonen is nou actueel,

 

Als U het mij vraagt, is het kreunen.

 

Geen kunst, maar kunstemakerij

 

Brengt ons de jonge generatie.

 

De stem zit onderin de buik,

 

Vanwege de devaluatie.

 

 

 

De vrouw had vroeger een figuur,

 

Geprononceerd, gevuld, gedegen,

 

En zij was trots op al

 

Wat zij van ma natuur had meegekregen.

 

Dat was solide, struis en mooi

 

Tot zij ging lijden voor de gratie.

 

Maar nou is het net een larnpeglas,

 

Vanwege de devaluatie.

 

 

 

Vanavond speel ik weer revue,

 

Mijn vierendertigste zou ik menen.

 

In alle rollen, zelfs als vorst en vullisman

 

Ben ik verschenen.

 

Nou vraag ik mij angstvallig af,

 

Ben ik nog altijd in de gratie,

 

Of laten jullie Loutje los,

 

Vanwege de devaluatie.