De Psalmen Davids, ende ander lofsanghen

SYMBOLVM APOSTOLORVM. Dat is, Een korte bekentenisse des vvaeren Christlicken gheloofs.

§1

ICK gheloou' in Godt vader almachtigh,
Die hemel en d'ęerde schiep waerachtigh.
End in Iesum Christum sijn Soon' alleyn,
On-

[p. *]

 

-sen Heer, ontfangen doer s'gheests kracht reyn,

 

Gheboren van Maria die maeghdt reyn,

 

Onder Pilatus leedt hy in ootmoet.

 

Hy starf aen't kruys, voor ons heeft hy betaelt,

 

Men begroef hem, Hy is ter hell' ghedaelt.

 

Ten derden daeghe verrees hy voorwaer:

 

End is gheuaeren ten hemel daernaer,

 

Hy sitt ter rechter

[p. *]

 

handt des vaders krachtigh,

 

Die't al regiert ende bewaert eendrachtigh.

 

Van daer sal hy kommen richten met een,

 

Die leuenden end die dooden met een.

 

Ick gheloou' in den heylghen Gheest ghepresen,

 

Datter een Christen kerck' is end sal wesen,

 

Een versaemlingh der gheloouighen t'saeme,

 

Een ghemeynschap

[p. *]

 

der heylighen bequaeme.

 

Een vergheuingh van onsen sonden al,

 

End dat dit vleesch heerlick verrysen sal,

 

Een eewigh leuen t'welck wy sullen eruen.

 

Op dit gheloof wil ick leuen end steruen.