Het land van Reynaert

[p. 180]

Sint-Niklaas-Temse

Ende hoe ghemackelic dat hem hinc
Scaerpe ende palster omme den hals
Ende die scoen als ende als
Die hi drouch an zine been
Ghebonden, so dat hi sceen
Een peelgrijn licht ghenouch.
Reynaerts herte binnen louch. (A 3023-29)

In Sint-Niklaas kan je een stadswandeling maken (p. 114). Wanneer we Sint-Niklaas verlaten, kiezen we voor de rustige Sint-Niklase straten en pikken meteen nog een noodzakelijk Reynaertzaadje mee. We vertrekken op de Grote Markt bij het VVV-kantoor. We gaan dan langs het Sint-Nicolaasplein voorbij de hoofdkerk, in de Apostelstraat en rechtdoor de Walburgstraat, tot we rechts de monumentale ingangspoort van het kasteel Walburg en het park nemen. In het R. de Vidtspark wandelen we in de richting van de kiosk, we draaien verder links mee en lopen het drukke verkeer tegemoet tot we aan het Reynaertbeeld van Albert Poels komen. We gaan door het kleine stukje bos, weg van het stadscentrum. We komen in de Moerlandstraat, die we links uitlopen tot aan het Brugsken. Rechts en even verder links: Azalealaan indraaien voorbij het Stedelijk Sportcentrum De Witte Molen. We draaien rond het sportveld in de Gladiolenstraat en ontdekken de mooie Witte Molen. In deze ‘bloemenwijk’ nemen we op het eind van de Gladio-

[p. 181]

lenstraat de Hortensiastraat links, die uitloopt in de Goudenregenlaan en tenslotte op het Glycineplein. De drukke en gevaarlijke N 70 oversteken en voorbij de afsluiting de Kleine Breedstraat volgen, die uitmondt op het Hertjen. Voor ons uit zien we de Voskenslaan, waarin het kinderdagverblijf naar Hermeline is genoemd en waar een ‘Kriekeputte’ staat, maar voor een keer betreden we Reynaerts pad niet en slaan we linksaf op het Hertjen om even verder opnieuw links de Damstraat te nemen. We verlaten de stad nu voorgoed en de landelijkheid wint meer en meer veld. We negeren rechts de Galgstraat (Reynaert hangt nog niet), maar we lopen verder rechtdoor in de De Cauwerstraat om dan links in de Brandstraat te wandelen. Op het einde daarvan komen we op een viersprong met in het midden een boom met kapelletje. Wie hier de inwendige mens wil versterken, gaat links de Lange Rekstraat in waar de drankgelegenheden van het recreatieoord De Ster en het restaurant Reinaert, met zijn schitterende Reynaertglasramen in een heerlijk Reynaerdiaans kader voor verzadiging zorgen (hoogstens tien minuutjes wandelen). Bij de viersprong draaien we de bosrijke Beeldstraat in. Op deze kasseiweg passeren we eerst een plaats van lichamelijke lafenis (Malpertus) en nadien een van geestelijke lafenis: de Heikapel (een extra wandeling vind je p. 129). Even verder, zoals de autoroute rechts de Jef de Pauwstraat inrijden. We kruisen de Barbierbeek en blijven rechtdoor gaan, eerst door de Heistraat (met voorbij nr. 28 een Canteclaer op een hek en even verder rechts de kerk van Temse-Velle) en daarna door de Veldstraat. Over de E 17 nog steeds Veldstraat, die we tot het eind zullen volgen. Nu en dan een kapelletje, een mooie hoeve, enkele bolle akkers en veel landelijke rust. De cuesta afdalen en na een flinke bocht komen we aan de Spoorweglaan. Links de Kattebrug, Tibeerts woonst soms? Liefhebbers kunnen deze Kattebrug beklimmen, maar moeten op hun stappen terugkeren. De N 419 Temse-Kruibeke onder en via de Parklaan na enig ‘gebocht’ naar het gemeentepark (eerst richting station en dan richting centrum). Liefhebbers kunnen het park en via de Kasteelstraat Temse bezoeken (zie p. 131). We wandelden van Sint-Niklaas tot hier al 12 km.