tot kasteel. Hier eindigde de Reynaertroute van
1955. Een middeleeuwse kelder uit de 13de eeuw heeft kleine vensters waarvan de
glasramen kleurige taferelen uit het Reynaertverhaal voorstellen. Een echt
Malpertuus waar, zoals reeds eerder gezegd, tijdens de jaren vijftig heel wat
eminente Reynaertspecialisten een soort Reynaertacademie hielden: Jozef
Goossenaerts, Jozef de Wilde, broeder Aloïs, Filip de Pillecyn, Jan
Grijpdonck, Maurits Gysseling, Marcellijn Dewulf en zelfs de professoren De
Keyser en Hellinga. De sfeer was er Reynaerdiaans guitig, de uitwisseling van
bevindingen rijk en de twistgesprekken over waar nu die verdomde Reynaert bij
zijn staart moest gegrepen worden, fervent. Volgens Dr. Jozef Goossenaerts moet
het Reynaertverhaal hier zijn gestart. Bovendien is het goed Maperteeus dat we
in Beervelde ontmoetten, een volgleen van Notax; Diederic Notax was in de akte
vertegenwoordigd door zijn meier. Het foldertje Enkele kastelen te
Destelbergen vermeldt nog meer bijzonderheden over Notax.