Weerlichten

[p. 60]

Mijn Levens.

Mijn leven is een kronkelende stroom,
die stāag de zee zoekt om in te vergaan.
Nu wordt haar vaart versneld, dan vloeit zij loom,
en dan weer is zij troebel. Haar bestaan
is wisselend. Veel spiegelt zich in haar.
Soms is het beeld verwrongen, dan weer klaar.
Haar bron is helder, maar de zilte zee,
waarin zij stort, vol bitter wereldwee.