Weerlichten

[p. 51]

Onzekerheid.

Onzekerheid is als een wervelwind,
die immer rondzwerft en het zand doet warrelen.
Hij legt zich even tot de onrust herbegint
en alle dingen door elkaar doet dwarrelen.

Hoe zal ik stillen in mijn bange ziel
de grijze twijfel die mij houdt gevangen?
En of ik op-sta of deemoedig kniel,
ik kan niet onderdrukken 't rusteloos verlangen
naar helderheid. Nóg liever is mij leed
dan mijn vergeefsche raden naar wat ik niet weet.