Vrouw Hubbard en haar hondje
(1937)–Rie Cramer–
[pagina 2]
| |
[pagina 3]
| |
Oud vrouwtje Hubbard, -
Wat een verdriet! -
Zocht naar een kluifje,
Maar vond het niet.
![]() | |
[pagina 4]
| |
Ze ging naar de keuken
En warmde een kliek,
![]() | |
[pagina 5]
| |
Maar toen ze terug kwam,
Lag 't hondje ziek!
![]() | |
[pagina 6]
| |
Ze liep naar den dokter,
En vroeg om een drank, -
![]() | |
[pagina 7]
| |
Maar toen ze terug kwam -
Was 't hondje mank!
![]() | |
[pagina 8]
| |
Ze zocht naar een lapje
Voor 't hondje zijn poot.
![]() | |
[pagina 9]
| |
Maar toen ze terug kwam,
Hield hij zich dood.
![]() | |
[pagina 10]
| |
Ze ging naar het kerkhof,
Bestelde een graf -
![]() | |
[pagina 11]
| |
Maar toen ze terug kwam,
Zei 't hondje waf, waf!
![]() | |
[pagina 12]
| |
Ze kocht hem uit vreugd,
Dat hij beter weer was,
![]() | |
[pagina 13]
| |
Een hoed met een pluim
En een Zondagse jas.
![]() | |
[pagina 14]
| |
Toen deden ze samen
Een dansje in 't rond,
![]() | |
[pagina 15]
| |
‘Wel, wel,’ zei vrouw Hubbard,
‘Waf-woef,’ zei de hond!
![]() | |
[pagina 16]
| |
![]() |
|