Een handvol gedichtjes voor brave kinderen

[p. 32]

13. Emile aan zijne viool.

O, ik min u, mijn viooltje,
Want uw stemme is zoo zoet;
Mogte ik, 'k droeg u mêe ter schole
Zoo als onze meester doet;

En bij 't zingen van de koren
Speelde meester nooit alleen,
Ook uw stemme zou men hooren
Want wij speelden ons getween.

Vedel, 'k zal u goed bewaren,
Rust daar zachtjes in uw zak,
Want brak een van uwe snaren
't Waar mij of mijn hartje brak.