Heerlen een stad

[p. 15]

Familie

Dit is steeds míjn leven
en mijn adem hetzelfde geruis
en mijn stem altijd de ontroering
van mijzelf
over het verborgen wonder
dat soms achter glas te zien is

En al reik je mij je hand
steeds ben jij het andere leven
aan mij verwant
een eendere ontroering
om wat wij samen zijn:

Een liefde achter glas
bewaard gebleven en
voortdurend het leven
dat van mij en jou is

Steeds óns leven
een kleine familie van woorden
van jou en mij