Het oudt Huysken van Bethleem
(1590)–Hendrik de Coster–
Auteursrechtvrijmet vele schoone leyssenen, lofsanghen ende andere geestelyke liedekens verciert, ter eere van den nieuwen gheboren Coninck onsen Salichmaker Christus Jesus
Op de wijse vanden Samaritaen.Ghy kersten menschen hoort mijn bediet
Het is waerachtich alsoo gheschiet
Lucas heuet ons beschreuen
Den rijcken man daer leckerlijck adt
Ende den armen Lzaarus vergat
Hy wert van Godt verdreuen, en verdreuen.
Den armen Lazarus quam voor sijn door om God
De Knechten hielen daer me haren spodt
Hy en woudets niet ontbeeren
Doen quamen die honden // wilt dit doorgronden
Vander tafelen gheloopen in corter stonden
En spleeten Lazarus sijn sweeren, en sijn sweeren
| |
[pagina 157]
| |
Den armen Lazarus is ghestoruen die doot
Van de Enghelen gheuoert in Abrahams schoot
Hier bouen in dat eewich leuen
Den rijcken vreck sterf in corter stont
Hy wert begrauen inder hellen gront
Daer niet en is dan suchten ende beuen, ende beuen
Maer daer hy lach in tormenten groot
En hy Lazarus sach sitten in Abrahams schoot
In deewich leuen, hy riep om hulpe
Hy bat dat hy mocht comen naer der hellen gront
En een druppel waters brengen in sijnen mont
Om den brant sijns herten te stulpen, ia te stulpen
Maer als ons de schriftuere bediet
Het en mocht hem ghebueren niet
Hy riep voorts wt der helscher wallen
Laet hem dan tot mijns vaders huys keeren
Om mijn vijf broeders beter te leeren
Dat sy in dees pijn niet en valen, niet en vallen.
Abraham sprack hoort dit bediet
Sy hebben Moyses en die Propheten, siet
Men mach Godts woorden niet verdoouen
Al waert dat daer iemandt vander doot verrees
En diet hun altemael bewees
Sy en soudent niet gheloouen, niet gheloouen.
Prince als ghy sult singhen dit Liedt
Siet dat v alsulcx niet en gheschiet
Wacht slempen en dempen hooueerdich gaen
Tot den armen niet onghenadich werdt
Oft anders so sluyt v Godt sijn hert
Sonder v in ghenade te ontfaen, te ontfaen
|
|