'T besluyt.
Ghelijck in een Toonspel alle de spelende persoonen
1665.[regelnummer]
Haer tot het rechte spels besluyt juyst niet en vertoonen,
Noch oock gheen een persoon alle ghelijck en spelen:
Maer d'een is een rechveerdighen, d'ander een geneycht tot stelen,
D'een is een gheluckighe, d'ander rampsaligh en vol ongheval,
Soo zijn oock de menschen hier beneden in dit droeve dal,
1670.[regelnummer]
't Welck maer een groot spel is, daer wy allegaer
Ons personagie uyten, niet ghelijckelijck, maer d'een nae den aer:
Niet alleens, maer d'een Godtvreesend, milt aen den armen:
D'ander Godloos, gierich, sonder eenich erbarmen,
En met det tijt soo veer verdwaelt, en in sonden verwart,
1675.[regelnummer]
Dat hy elcx goet wil, tot voldoening van zijn begheerlijck hart,
't Welck als een duyvel nimmermeer kan worden versaet.
And'ren (maer seer weynich) geneycht tot vermind'ring van staet,
Die hebben ghenoech, en zijn altijt vernoecht,
En looven Godt, 't is dan hoe dat hy 't oock voecht.
1680.[regelnummer]
Dan zijnder noch die al 's werelts goet achten ghemeen,
En souden dat noch garen bevestighen met schriftuerlijcke re'en:
Want elck de schrift gaern na zijn doen wat soud buyghen,
En daer een By honich uyt treckt, daer sal een spin fenijn uyt suyghen,
Waer aen hy ten lesten nochtans al selver aen barst,
1685.[regelnummer]
Soo wordt oock een boose van zijn kleyn gheachte quaet geparst,
Dat hem steets wroecht, en ten lesten brenght in noot,
En straft sulcken sondaer met dus een smadelijcken doot:
Waer om elck speelder in dit groote spel,
Wel naerstich toe sie, dat hy zijn personagie speel wel,
1690.[regelnummer]
En nae 't begheeren des Factoors, die 't al wel heeft gheschickt,
En op elcx spelen, 't gantsche spel deurmickt:
| |
Soo wie dan wel spelen, over die is hy als een milde:
Maer die qualijck speelt, ghelijck als Tijsjen vander Schilde,
Die krijght oock sulck quaet loon, of dierghelijcke:
1695.[regelnummer]
Nu ick mach t'huys gaen, en morghen weer komen kijcken
EYNDE.
|
-
-
[tekstkritische noot]1663. I 'T BSLUYT.
1671. III Personagien.
-
-
[tekstkritische noot]1694. II, III of dierghelijcken.
De laatste bladzijde van III vertoont een vignet, voorstellende een bijenkorf, gedragen door een schildpad en omgeven door een eglantier. Het onderschrift luidt: ‘Door Yūer in liefde Bloiende’. - Dááronder het wapen van Amsterdam.
|