Verdichtsels

[p. 40]

XXV.
De Vos en het Beeld.

Een vos zag eens een beeld zeer kunstiglyk gesneden.

Hy schouwde 't aen van boven tot beneden:

En zei: 'T is wonder schoon en naer den besten zin;

Maer.... 't heeft geen hersens in!

Och! moest die vos nog leven;

Aen hoeveel menschen zou hy 't zelfde prysken geven!

Want in veel hoofden die men ziet

Gefriesd, gefronsd en 't hair vol krullen,

Zit er van binnen anders niet

Dan prullen!