Liederen

[p. 260]

Zoo zoet en rustig daalt de nacht.

Zoo zoet en rustig daalt de nacht,

Zoo blijde ontwaakt de morgen;

De schepping lacht in lentepracht -

Mijn boezem is vol zorgen.

Ik hoor der vogelen lustig lied,

Ik zie de bloemkens spruiten,

Doch voor de vreugde wil zich niet

Mijn treurig hart ontsluiten.

Ik durf tot haar, die ik bemin,

Van mijne smart niet spreken...

En blijft het zoet geheim er in,

Dan zal mijn harte breken.

En kan ik geene liefde in u,

Noch medelij verwekken,

Zoo zal dat loof, nog groenend nu,

Mijn graf in 't najaar dekken!