Sertorius

[p. V]

Opdragt aan den heere myn heer Adriaan Lever.

te Amsterdam by HENDRIK BOSCH 1722.

ZIe hier, Sertorius, myn Heer,

Van vrind en vyand fel bestreeden,

Die 't fiere Romen ging te keer,

Om Sylla 's staatzucht te vertreeden,

Zich tot u wenden, in den nood

Van een verraderlyke dood;

Perpenna door 't geweld gesteeven

Van staatzucht, haat en minnenyd,

Beroofd dien Oorlogsheld van 't leeven,

Daar in het barnen van den stryd,

De dood voor d'opslag van zyn blikken
Altoos angstvallig scheen te schrikken.

Zie hier, Heer Lever, dezen Held

Ten twedenmaal den doodsteek lyden,

Op hoop dat Gy hem voor 't geweld

Van lastertongen zult bevryden,

Hy wagt den doodslag onversaagd,

Indien die slag aan U behaagd.

[p. VI]

 

Wie kan hy zich ook meêr vertrouwen

 

Dan U? wiens leeslust nooit verzaad,

 

Reeds is gewoon den val te aanschouwen

 

Van Helden, hoog van roem en staat,

 

Als 't duur geheugboek hunne daaden,

 

Bekranst met frisse lauwerbladen.

 

 

 

Op wiens bescherming zou hy meér,

 

En veiliger in 't Daglicht treeden,

 

Dan als gy hem beschermd, myn Heer?

 

Gy, die wel eêr door 't pit der reden

 

Opsteigerde naar Helikon,

 

En 't nat van Pindus Hengstebron;

 

 

 

't Zy dat gy, aan een beek gezeeten,

 

Een laagen Veldtoon neurde, of dat

 

Gy met een wel gerust geweten,

 

Om heil en gunst en zegen bad,

 

En met een krans van lauwerieren,

 

Kwaamt 't Vrinden-Egtaltaar te sieren;

 

 

 

Maar zints Merkuur door 't koopgewin

 

U heeft God Febus dienst ontdraagen,

 

Kan noch de Dichtkunst aan uw zin,

 

Schoon afgemat, op 't hoegst behaagen;

 

Dies werpt Sertorius, myn Heer!

 

Op hoop van hulp, zich voor u neêr;

[p. VII]

 

Gelukkig zo in de ongelukken,

 

Hy, met uw braaven Naam op 't hoofd,

 

Zig aan den laster kan ontrukken,

 

Die nimmermeer is afgesloofd;

 

Maar laat de nyd haar tanden wetten,

 

Uw Naam zal al haar kragt beletten.

 

 

 

Sertorius lagt met de nyd,

 

Indien hy aan u kan behaagen,

 

U, aan wien hy word toegewyd,

 

En thans eerbiedig opgedragen,

 

Door my, die zich gelukkig roemd,

 

Als hy zich zelf uw Dienaar noemt.

 

 

 

HENDRIK BOSCH.