Recht ghebruyck ende misbruyck van tydlycke have

[p. t.o. 25]

X X I I I.
Divitiarvm rectvs vsv.

Qui seminat in benedictionibus, de benedictionibus & metet.

2. Corinth. 9, 6.

At pius à Christi verbis & nomine pendens,

Ieiunat, miseris largus vt esse queat.

Certus enim natos seponere posse parentem:

Nunquam sed Dominum posse fugare suos.

[p. 25]

X X I I I.
Recht ghebruyck der Ryckdommen.

De Christen bouwende op zyn vaders wóórden vast,
Leeft sober, gheeft weeldigh, vast dick uyt liefd voor een ghast.
Want hy weet dat een vrou haar kind eer vergheten zouw,
Dan die trouwe vader zyn kinderen ghetrouw.

DE Christen teert spaarlyck, deylt mild, bewaart voorzichtigh,
Voor arm, voor hem, voor kind, en is elck nut en stichtigh.
Al eyscht verscheydenheyd elkerlyks verscheyden // staat,
Nóch gheeft bescheyden liefd, hier elck een bescheyden // maat.
Die teert beneden staat wat onder t'ghemeen besteck,
En snoeyt zyn overvloed t'snoeysel vult s'broeders ghebreck.
Dat leert hem t'veel gheven door oefening kinnen,
Hy deylt zyn overvloed, waar hy ghebreck kan vinnen:
Want hy zyns naastens nóód, die nu is meer behert,
Dan zyns zelfs óf zyns kinds toekomende onwisse smert.
Ja by wylen beweeght door iemands pynlycke last,
Hy tót diens verzading willigh hongherigh vast.
Maar ziende niemand recht in behoefticheyds plaghen,
Ghedenckt hy in Gode d'anstaande quade daghen,
En bewaart voorzichtigh dat rechtvaardighe overschót,
Voor hem, voor wyf, voor kind, maar byzonder voor Gód.
Want in dit bewaren is hy meest in onvreden,
Des zoeckt hy rechte armen om t'pond recht te besteden.
Dit zyn rechte Heeren, dees leven óóck heerlyck,
Doen niemand quaad, elck ghoed, en gheven zó begheerlyck
Alst de ghierighe neemt in zyn bodemlóze vuyck:
Is dit van ryckdom niet t'rechte en Gódlyck ghebruyck.