Recht ghebruyck ende misbruyck van tydlycke have

[p. 4]

I I.
Zó de mensch is, zó is hem alle ding.

Rijck verghat Jób Gód niet, maar deylde overvloedigh;
Arm lasterde hy niet, maar prees Gód ghelyckmoedigh.
Gódsvruchticheyd is nut tót allen dinghen ghemeyn:
Den reynen ist al reyn, den onreynen ist al onreyn.

DEr dinghen recht gebruyck brengt vrólickheyd en baat;
Maar t'misbruyck gheeft schade met schuldige pyne.
De dronckaart zuyckt zieckte uyt ghezonden wyne:
Want zijn zótheyd en kent haar kracht, eynde, nóch maat.
Daar teghen bruyckt wysheyd, die des dings aard verstaat,
Tot ghezontheyts lust óóck dóódelycke venyne.
Ghezond terdtmen veyligh dóór dóórnen inde woestyne,
Als een dóórnighe voet pynlyck op pluymen staat.
Gryptmen t'zwaerd byder snee, t'quetst den dwaas int gevecht;
Maar hy quetst zyn viand diet wyselyck grypt byt hecht:
Den vroeden ist al nut, den narren ist al teghen:
Ryckdom en Armoe zyn van zelfs ghóed, nóch bóós:
T'hindert al d'onwysen, t'helpt al den vroeden lóós.
Zó veel is aan t'ghebruyck óf misbruyck gheleghen.

[p. t.o. 4]

Abvsvs tristitiam, vsvs volvptatem parit.

Si oculus tuus fuerit simplex, totum corpus tuum lucidum erit: si autem oculus tuus fuerit nequam, totum corpus tuum tenebrosum erit.

Matth. 6, 22.

Diuitiis locuples Dominum collandat Iobus,

Oppressus pleno laudat & ore Deum.

Vtilis in cunctis pietas est: omnia puris

Pura, sed impuris sunt malè pura nimis.