Punt- en kleine mengeldichten

XXVI.

Max had een glazen oog, die hy, eer hy ging slapen,

Aen Jep zyn knegt in handen gaf.

Jep nam ze met verbaesdheid af,

En bléef er als een uil staen gapen.

Den meester zei: hé! wel, wat staet gy daer en wagt;
Hebt gy geen glazen oog gezien dan in uw léven?

- Ja wel, zei Jeppe, maer ik dagt

Dat gy my de ander ook moest géven.