Punt- en kleine mengeldichten

IV.

Twaelf gasten zaten eens, vernoegd en wel tevréden,

By zéker bisschop aen den disch

Zeer wel vóorzien van vleesch en visch.

Een boerepastor kwam de zael ook in-getréden.

De gasten zagen hem eens aen,

Maer lieten ongenood, gelyk een sul, hem staen.

Den drommel, peist hy, moet u halen,

En wel bezonder gy daer met uw kruis en band.
Den bisschop vroeg: pastoor, wat nieuws aen uwen kant?
- Niet véel; myn zog, dat 's al wat ik u kan verhalen,
‘Héeft dertien biggen knap dées morgen af-gelegd.
- Dat is toch een te véel, pastoor, wat gy daer zegt;
‘Hoe kont gy dat te saem en op zyn pooten zetten?

‘Een zeug héeft toch maer zes paer tellen;

‘Gy hebt niet wel gerékend man:

‘Wat doet de dertiende daer dan?

[p. 151]

 

- Ja, die kan doen als ik, zy kan het spel aenschouwen,

 

Terwyl al de and're kermis hou'en