Punt- en kleine mengeldichten

CCCLVIII.
Myne wenschen.

Waer 't my geóorlóofd iets te vragen

Aen Hem die 't al in wézen houdt,

'k Vroeg hem geen eer of magtig goud:

'k Zou zeggen: God, ei, laet myn dagen

In zoete vryheid hénen gaen;

Géef my genoeg om stil te léven;

Een huis niet groot; een tuin daeraen,

Een boschje nog met koele dréven,

Gezondheid en een rein gemoed;

[p. 111]

 

Wat boeken, niet te véel, maer goed.

 

Wilt gy dan naer myn hert nog géven

 

Een vriend of twee, dat is het al.

 

Dan zal ik sta'gen dank u zeggen,

 

Tot ik myn rif ga néder-leggen

 

En vóor uw aenblik komen zal.