Punt- en kleine mengeldichten

CCXV.

Hémel na een eeuw of zéven,

Wen ons namen, uw en myn,

Zullen lang vergéten zyn;

Hoe zal dan de wys van léven

Van kleeagie en denken zyn?

Zal men nog, gelyk vóordézen

Oorlog voeren? Ja gewis,

Wen onze aerd te volkryk is:

Want daer zullen altoos wézen

Vieze koppen, klein en groot;

De óorlog is een vaste móod.

- Zullen er doktooren wézen,

Om de zieke te genézen,

Zoo zy konnen? - Ja, vóorwaer;

Jammer, zoo het anders waer!

- Zal men dan nog móorden, stélen;

Zal men dan nog immer vélen

Jong en oud zien béd'len gaen?

[p. 69]

 

- Neen, dat zal niet meer bestaen;

 

'k Hóop dat men dóor goede wetten

 

Die misbruiken zal beletten,

 

En ons van die plaeg ontslaen.

 

- Zal men dan nog immer blyven

 

Liegen en bedriegen, kyven,

 

Procédéren, zoo 't nu gaet?

 

- Ja, dat alles blyft in staet.

 

- Zal men dan nog immer blyven

 

Spéculéren, handel dryven;

 

Zal men dan nog knibb'len, vryven,

 

Rymen en in prosa schryven?

 

- Ja, vóorzéker, slegt en goed,

 

Juist, gelyk men 't héden doet;

 

Dat zal immeraen zoo blyven.

 

- Hémel, wat een magazyn

 

Zal er dan van boeken zyn!