Punt- en kleine mengeldichten

[p. 58]

CXCI.

Gy rymt, verwéet my eens Urbaen,

Te véel op éven en op aen;

Dat kan u weinig moeite géven;

't Vloeit alles uit uw pen, uw stiel is niet verhéven;
Uw vers draeft niet volstrekt op grootsch' en trotschen trant;

Uw zang'res kruipt lang 't néd'rig strand,

Waer zy met saters, of met 't stom gedierte dartelt;
Nooit stygt zy hygend op Parnas, flauw af-gemarteld.

- O neen, verschoon my toch, Urbaen,

Ik blyf by éven en by aen.