Punt- en kleine mengeldichten

CLXV.

Baron van Kwispelaer had een schoon revenu,

En onlangs héeft hy nog van eenen zyner oomen
Een fraeye som geërfd: toch hoor ik dat het nu

By hem zoo ver al is gekomen,

Dat hy in schulden stéekt en op-haelt waer hy kan;
't Is wonderbaer, en ik begryp niets van dien man.
- Ik wel, en met een wóord zal ik het u verklaren:
Hy héeft het al verbouwd. - Wat zegt gy daer? verbouwd!
Zyn huizing in de stad en zyn kasteel in 't woud

Zyn immers nog gelyk zy waren;

Dat kan niet zyn, gebuer, gy spot.

- Ik spotte niet: verbouwd in tempels en ruienen,
Chinéesche bruggen ook, die nergens hem toe dienen,
Wyl hy geen water héeft. Zyn belvéder en grot
Héeft hy daer niet gezet vóor duizend carolienen:
Dat is nog niets, maer by verandert alle jaer.
- Ja, gaet hy zoo te werk! dat wist ik niet vóorwaer:
Gy zyt een grooten nar, Baron van Kwispelaer.