Punt- en kleine mengeldichten

CXVII.

Nu gy zyt ryk, Eugeen, pryst gy de middelmaet:

Men hoorde u stéeds en bitter klagen,

Eer gy geklommen waert tot zoo een wéelde en staet.
Die armoede en ellende in stilte kan verdragen,

Dat is myn filozóof, Eugeen;

Dien noem ik wys en anders geen.