Punt- en kleine mengeldichten

LXXVIII.
Den ryken vrek.

Gy kent beer Bommes wel, dién wy Mollunus héten,
Die 's jaers twelf duizend frank aen goed en renten héeft.

Wilt gy eens hooren hoe hy léeft?

'k Heb nooit by hem, 't is waer, gedronken noch gegéten:

Maer ik ken lange Trien zyn meid,

Die heeft het onlangs my gezeid.

Aerdappels, spek en kaes houdt hy vóor lekker béten,

Drinkt niet als thé en mager bier;

Vizieten doen hem geen pleizier.

Zoo hy die 's morgens krygt: ‘Myn heer héeft al ontbéten?
Dus vraegt hy u terstond, te noen beu ik niet hier,
'k Verzegt u anderzins by my te willen éten.’
Ik zag hem meer als eens hout, vodden en papier

Op straet en wandelingen rapen.

't Moet vriezen dat het kraekt eer hy zich houdt by 't vier.

[p. 25]

 

Eens stond hy op de merkt te gapen;

 

Een guit kwam ylings by, hem zeggend: heer, al gauw

 

Loop naer uw huis; uw keukenschouw

 

Staet gansch en al in brand! - Hoe! sédert veertien dagen,

 

Dus antwoordt hy, is t' huis geen vuer gestóokt geweest.

 

Zie hoe hy zugt en kermt en droevig is van geest;

 

Wéet gy de réden wel? liet graen is af-geslagen,

 

En hy héeft nog geen vat verkogt;

 

Dit spyt hem dat hy bersten mogt.

 

Nooit ziet men weduwen of weezen

 

Met ziekte en armoede overlaen

 

Al biddend vóor zy huisdeur staen,

 

Wel wétende dat zy staeg worden af-gewézen

 

Met een God helpe u, kameraed:

 

Zoo hy een óordje géeft, 't is met een zuer gelaet.

 

Nooit ziet men hem in bier - of koffyhuizen tréden:

 

Walgeld vertéren! Foei! dat waer hem eeuwig leed.

 

Hy wéet profytiger zyn uren te bestéden;

 

Hy stopt zyn kousen zelf, hy lapt zyn broek of kleed.

 

- Ho! ho! dan zullen néef en nigtekens wat erven

 

Van Bommes-oom! ja, dat is waer;

 

Zy wenschen anders niet: had hy de goedheid maer

 

Van seffens fraei te willen sterven.