Punt- en kleine mengeldichten

XXXIV.
Den ryk geworden Dienstknegt.

Hans Dik was een lakkei, 't is nauw een jaer geléden;

Nu héeft hy geld en magtig goed;

Nu houdt hy zelf een koets en zwelt van hoogen moed.
Toen hy vóor 't eerste mael in zyn karos wou tréden,

Sprong hy er agter op. Men lacht:

Een ézel styf in 't goud wordt toch van elk misagt.