51. Wat bediet dat twee lieden wordden gewont tot eenre tijt tot eender gelijcker steden ende euen diepe : die eene is te wachtene al dat men wachten mach, soo dat hem geene cortsen aen en coempt. Ende den andren en der men nijet verbieden tregement daer die cortse aff coempt, want hem en mach geene cortse toecomen ?
Ick segge dattet bij coempt want die eene (is) sangwineus, vol van bloede, oft colericus jonc ende lichtelijc,
[pagina 49]
[p. 49]
verhit van wijne van vleessche ende van ander dingen. Ende die andere is melancolicus oft flumaticus, herde, cout ende drooge ende coempt met luttel materien nijet mogende verhitten met wermen vleese.
Auteursrechtelijk beschermd