Van God en van de natuur

[p. 15]

III

De wilde herfst komt langs de velden vegen,
De nachten worden jagende, de maan
Heeft haar blauw zilvren wapenrusting aan
En giet een stalen schijnsel langs de wegen.

De menschen worden kleiner; ingekeerd
Tot zich, huivren de smal geworden boomen;
Hun dunne hoofden, naar het licht gekeerd,
Voelen lichaamssappen worden loome.

Er is een stil nadenken in het Al,
Veel zelfbezinnen en een droef verbeiden,
De dingen worden peinzende, er zal
Veel sterven, bij dit herfstige getijde.