Lusthoofien ofte Vermaecklykheyt der maechden
(1619)–Jacob Janszoon Colevelt– Auteursrechtvrij
[Folio C2v]
| |
Stemme: Het daget inden Oosten,VErlichster van myn leven,
Geluckige Vorstin,
Die my nu gaet begeven,
Vermoghen schoon godin,
Zijt doch u dienaer ionstich,
Niet afgonstich.
2 Wat smeeckende Gedichten,
Wt Rymerijen braef,
Wat lieffelyck gesichten,
Schanck ick u tot een gaef?
Wilt nu u zieltjen senden,
In my vvenden.
3 Nu hebt doch mededooghen,
Voestersse van myn hert,
O eenighe vermoghen!
O quellingh van mijn smert!
Ghy kunt met u soet vvesen,
My genesen.
4 Wanneer u vvack're voeten,
Al vluchtelijck en gauw,
Myn haestich komt ontmoeten,
De plaets schijnt u te nauw,
Waerom gaet ghy dees daghen
U dus draghen?
5 Sal ick dan (laes) genieten
Stuurse afkeerlijckheyt,
Dit sou my vvel verdrieten,
Toont eensjens recht bescheyt,
Of ick u oyt myn leven,
Gingh begheven.
PRINCE.
6 Helaes, Princesje goedich,
Helaes, vvat is myn pijn?
Helaes, hoe overvloedich,
Helaes, bevind'ick myn,
Can 't hert u niet verblijen,
Siet het lijen.
I. I. Coleveldt. Een in't hart.
|
|