Lusthoofien ofte Vermaecklykheyt der maechden
(1619)–Jacob Janszoon Colevelt– AuteursrechtvrijStemme: Quand la Bergere, &c.O Hertebreeckster van myn ziel
Siet hoe ick kniel
Gedweeghsaem buyghe vvillich neer
Om te versoeten,
Aen uwe voeten,
Myn lief begeer.
2 Veel traentjens vloeyden menichmael,
En ghy als Stael
Bleef even trots en stijf gehert,
Doch uwe sinnen
Waren in 't minnen
Doe niet verwert.
3 Veel suchtjens ende droef gesteen,
Iae trou gebeen
Heb smeeckende u voorgeleyd
Ghy onbewegen
Gaft voor te degen,
Onrecht bescheyt.
4 Luck-rijcke vvaerde Heremyt,
Ghy uwe tyt
Vry onbekommert brengt tot niet,
'k Wil my gaen voegen
Met soet ghenoeghen,
Vyt dit verdriet.
5 Een hutjen bouwen voor myn huys,
Daer 'k van't gedruys
En lieffelijcke lusten,,sweef,
Maer daer'k met vreden,
| |
[Folio B1r]
| |
In eenicheden
In rusten,,leef.
6 En bidden Godt dat dees godin
Haer lieve sin
Aenminnichlijck doch keert tot my,
So dat myn lyden
Met soet verblyden
Veyligher sy.
7 In dien sy is verkuyst hier mee,
Sal voorts gedwee
My schicken gaen na het behoort,
Tot dat myn klachten
In haer gedachten
Ontfoncken voort.
BECLACH-VERS.
Dees die hier leyt,,Heeft wel beschreyt
Syn seer rampsalich leven,
Alleen door Min,,Om een Godin,
Die hy niet con begeven.
I. I. Coleveldt. Een in 't hert. |
|