Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijEen Ghebedt-Liedeken, Het Ccxxxvij. Liedeken.op de wijse: Alleen Godt in de hooghte zy eer. Ofte: Verblijdt u lieve Christen gemeyn.Voor u, O Godt, verschijnen wyGa naar margenoot+
Onsen noot u te claghen,
Staet ons doch met ghenaden by,Ga naar margenoot+
Ghelijck tot allen daghenGa naar margenoot+
| |
[pagina 524]
| |
Ga naar margenoot+ Ghy met u goetheyt (Heer) bystondt
Die hier soecken van herten grondt
V alleen te behaghen.
Ga naar margenoot+ Erbermt onser, Christe Gods Soon,
Laet ons dochGa naar margenoot† cracht verwerven,
Ga naar margenoot+Maeckt ons wacker tot deuchden schoon,
Ga naar margenoot+D’eeuwich Rijck te beerven,
Ga naar margenoot+Dat wy den nieuwen Mensch met vlijt
Waer nemen hier in onsen tijt,
De Weerelt heel afsterven.
Ga naar margenoot+Matich in al ons woorden reyn,
Ga naar margenoot+Die, en ons werck betrachten,
Dat sy t’uwer eeren alleyn
Gheschieden, en hoogh achten
Vwen lof, eere ende prijs,
Hier toe, liev’ Heere, maeckt ons wijs,
Ga naar margenoot+Sterckt ons met uwen crachten.
Kent Heer ons hert, en geeft ons doch
Ga naar margenoot+Een recht barmhertich wesen,
Ga naar margenoot+Gheduldich en sachtmoedich noch,
Dat wy in uwer vresen
Al t’ghene dat over ons gaet,
Te handen comt, oft hier toestaet
Ontmoeten doch door desen.
Ga naar margenoot+En onse ooghen Heer opdoet,
Om ons eyghen ghebreken
Te kennen, en die met demoet
Ga naar margenoot+Belijden onbesweken,
Niet eens anders, maer ons misdaet
Ons mach mishaghen vroech en laet,
Daer wy soo diep in steken.
Ga naar margenoot+Angst ende noot, pijn en ellent
Ga naar margenoot+Staet dennen te verbeyden,
Die hier het tijdtlijcke bekent,
Aenhanghen en verbreyden,
Drom gheeft ons, O Heer bequaem,
Met den ghemoede en lichaem
Van sulcker lust te scheyden.
| |
[pagina 525]
| |
Neemt ons tot u, en gheeft doch ghy,
O Heer, nae ons verlanghen,
Een vyerighe begheerte bly
V alleen aen te hanghen,Ga naar margenoot+
Vereenicht moet zijn al ghehiel,Ga naar margenoot+
Ons gheest, onse lichaem en ziel,
Hier toe richt doch ons ganghen.
Souden wy Heer vergheten nu,
Och neen, leert ons bedincken
T’leven en het sterven van u,
Ghy ginckt u selfs ons schincken,Ga naar margenoot+
V sachte zeden leert ons vranckGa naar margenoot+
Nae volghen al ons leven lanck,Ga naar margenoot+
Dit vyer doet doch ontsinckien.
Kennen leert ons, O Heere stil,
T’ghene dat wy hier maken,
Op dat wy onsen eyghen wil
Buyten gaen en versaken,Ga naar margenoot+
Blijven u by, in vreuchd’ en pijn,
Int lijden ende droevich zijn,Ga naar margenoot+
T’leven oft doot te smaken.
Mercken leert ons, en recht verstaen,
Bekennen sonder schromen
Dat al t’ghen’ dat wy hier ontfaen,Ga naar margenoot+
Van u, O Heer, moet comen:Ga naar margenoot+
T’comt altemael van uwer handt,Ga naar margenoot+
T’betrouwen in ons herte plant
Heel vast tot onser vromen.
Ten sal uyt onsen mondt niet gaen,
Dan loven en danck singhen,Ga naar margenoot+
Als ghy dit Heer nae u vermaen,Ga naar margenoot+
In ons soo gaet volbringhen,
Om dit te doen, maeckt ons bereyt
Tot lof van uwe Majesteyt,Ga naar margenoot+
Soo sal ons hert opspringhen.
|
|