Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijEen ghebedt-Liedeken, Het Clxv. Liedeken.op de wijse: Ghelijck als de witte Swane, etc.Myn Godt, tot u moet ick claghen,
Biedt my doch u milde handt,
Gheeft my naer u goet behaghen
Ga naar margenoot+Rechte wijsheyt en verstandt,
Dat ick doch mijn jeuchdelijck leven // even seer,
Ga naar margenoot+Tot der deuchde mach begeven // lieve Heer.
Aen u met een vast betrouwen
Houd’ ick my tot aller stont,
Als ick Heer sal in benouwen
Comen in den Aerdtschen gront,
Als ghy my Heer hebt beraden // alletijdt,
Ga naar margenoot+Soo staet by my met genaden // in den strijdt.
Recht doch Heer altijdt mijn weghen,
Ga naar margenoot+Leert my soo den smallen ganck,
Gheeft my een ghemoedt gheneghen
Tot der deucht, mijn leven lanck:
Ick heb dit nu voorgenomen // wel bedacht,
Wilt my doch te helpen comen // gheeft my cracht.
In mijn jeuchdelijck versinnen
Saeght ghy mijn ellende aen,
Brocht my, dat ick soud’ beginnen
In u vreedsaem huys te gaen,
Ga naar margenoot+Leert my wat ick sal hantieren // aldermeest
| |
[pagina 373]
| |
T’uwer eeren, met manieren // onbevreest.
Keert doch Heer al mijn ghedachten
V te beminnen voor al:Ga naar margenoot+
Dat ick neerstich mach betrachtenGa naar margenoot+
Hoe ick oock lief hebben sal
Mijnen Naesten naer’t behooren // neffens my
So ghy my liefdet te vooren // mackte vry.Ga naar margenoot+
Ey Heer, stiert doch mijn voeten
Tot der ellendigher huys,
Dat mijn comste mach versoeten
Haer droeffenisse en cruys,
Leert mijn handen doch uytsteken, nu ter tijt
Te vervullen daer ghebreken // met jolijt.
Naer’t spijsen doet my Heer haken,Ga naar margenoot+
Dennen die hongherich zijn,
Gheeft my Heere oock te smaken
Haren noot in honghers pijn,
En so haer mach ontfermen // door den dach,
En haer troosten als sy kennen // wat ic mach.
Kennende gheeft my te dinckien
Op den dorstighen benout,
Dat ick hem bringhe te drincken
In sijnen dorst menichfout,
Dat ick mach sijn herte laven // in sijn leyt,
Wilt my doch Heer so begaven, wel bereyt.
Leert my Heer met goeden zeeden,Ga naar margenoot+
Dat ick mach met herten lust,
Om den naeckten te becleeden,
Vyeren, noch hebben gheen rust,
Wat by my is overvloedich // min oft meer,
Dat ick’t mach niet deelen spoedich // t’uwer eer.
O Heer, wilt mijn herte stieren,
Dat ick mach seer blijdelijck
De vreemde gasten logierenGa naar margenoot+
In noot, soo wel arm als rijck,
En soo voor haer mach verclaren // dadich vroem,
Datse my sonder beswaren // zijn wilcoem.
Crancken leert my Heer besoecken,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 374]
| |
Tot troost met woorden en daet,
Waer dat sy ligghen in hoecken,
Benout in soberen staet,
Mijn ghemoedt doet derwaerts dringhen // met der spoet,
Haer consolacy te bringhen // lieflijck soet.
Keert mijn ghemoedt met verlanghen
Tot hem, Heer, die swaerlijck is,
Hardt ghebonden en ghevanghen
Om uwe ghetuyghenis,
Dat mijn comste mach vertroosten // in der noot,
Verlichten haer swaer propoosten // tot der doot.
Ey lief Heer, wilt dit doch wercken
In my, ick ben onbequaem,
Door uwen Gheest my verstercken,
Tot ick u soo aenghenaem
Mach dienen van herten blijde // mijnen dach,
En dan aen u rechte zijde // comen mach.
Niet Heer mijn wercken wilt loonen,
Maer uwe barmherticheyt
Ist t’ghene dat ghy moet croonen,
Door u groote Majesteyt,
Laet my niet worden te schanden // int bedrijf
Ick beveel in uwen handen // ziel en lijf.
|
|