Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijEen ander, Het Cxj. Liedeken.op de wijse: Staet op, en vreaght nae den wegh sonder vermincken.
Ga naar margenoot+Heer Godt doch zijt // ghenadich nae u wesen,
Ons in dees tijt // ons overtreden quaet,
Geheel subijt // reynicht ons doch van desen,
Deur s’vyandts nijt // volbrocht al ons misdaet,
Die vroech en laet // O Heer, voor ons staet
Ga naar margenoot+Wy bekennen versint // dit al,
Dat sy zijn menich int // ghetal,
Heer uwen raet // is seer van ons versmaet.
Ga naar margenoot+En wy al t’saem // bekennen ons misdaden,
Ga naar margenoot+Ons sondich blaem // staet voor ons alletoos
Heere bequaem // ghy zijt vol van ghenaden,
Voor uwen Naem // bevinden wy ons broos,
Hoort onse voos // en helpt u teere roos,
Want sonder allen zonden // schijn,
Sult gy oprecht bevonden // zijn,
Ga naar margenoot+Int Oordeels gloos // dat duert d’eeuwighe poos.
Ga naar margenoot+Nu zijn wy siet // hier in zonden geboren
En met verdriet // ontfanghen allegaer,
T’is soo gheschiet // dat ons moeder vercoren
Ontfingh’ bespiet // in zonden openbaer:
Maer ghy voorwaer // hebt lief het recht eenpaer,
Dees wijsheyt ghy ons weten // laet,
Den grooten en secreten // raet,
Ga naar margenoot+Voor d’ander schaer // die blint blijft voor en naer.
| |
[pagina 249]
| |
Reyn maeckt ons Heer // met Ysope, van zonden,Ga naar margenoot+
Wascht ons noch meer // van onser misdaet blootGa naar margenoot+
Dat wy nu teer // heel reyn worden bevondenGa naar margenoot+
T’is ons begheer // siet aen Heer onsen noot,Ga naar margenoot+
Laet ons beroot // hooren u vreuchden groot,
Verblijdt sonder verrucken // saen,
Die been die ghy liet stucken // slaen,
Dat wy devoet // wederom crijghen moet.
Iae schept, O Godt // in ons een hert’ devijne,Ga naar margenoot+
Vernieut ons tot // eenen willighen gheest,Ga naar margenoot+
Werpt ons heel bot // niet van uwen aenschijne.
Maer t’goede lot // laet op ons comen meestGa naar margenoot+
O Heer, ter Feest // al in dit wildt Foreest,
Laet ons comen uwen // Troost,
Die ons uyt het benouwen // loost,
Die ons gheneest // dat wy zijn onbevreest.
Claerlijck alsdan // sullen wy met begeeren,Ga naar margenoot+
Elck als een man // den godloosen bereyt,
En soo hy can // u rechte weghen leeren,
Maer, Heer, hier van // gheeft ons claer onderscheytGa naar margenoot+
Toont u goetheyt, Heere doch niet en beyt,
Helpt ons van den bloetschul // dighen,Ga naar margenoot+
Godtloosen onghedul // dighen,
Seer wijdt v’breyt // word’ uwe Majesteyt.
Maer, O Godt, ghy // al onser salicheyden,
Onsen Godt vry // gherecht zijt ghy alleyn,
Ons herte bly // moet u Eere verbreyden,
Brenghet hier by // u goetdaden ghemeyn,
Maeckt om t’gheweyn, doch Heer ons lippen reyn,
Dat wy die zijn ghebooghen // Ga naar margenoot‡ stof,
Verconden uwen hooghen // lof,
Elck groot en cleyn // belijde u certeyn.
| |
[pagina 250]
| |
Ga naar margenoot+Een offerhand’ en doet u niet behaghen,
Ga naar margenoot+Het Dier verbrant // wort niet genomen aen,
Deur uwe hant // wy soudent anders dragen,
Voor u playsant // maer ten mach niet bestaen:
D’offer ghedaen // dat u behaghet faen,
En dat ghy nu gaet soecken // meest,
Ga naar margenoot+Dat is eenen ghebroken gheest,
Die haer versmaen // en treden Christi baen.
Wy weten snelt // dat ghy niet sult verachten
Die haer bestel // daer nae schicken ydoon,
Ga naar margenoot+Doet Heere wel // Syon en haer geslachten,
T’gantsch Israel // u Bruydt ws levens Croon:
Timmert t’fatsoon // van uwer steden schoon
Ierusalem haer Mueren // vry,
T’is daerom dat nu treuren // wy,
Heer, sonder hoon // v’hoort doch onsen toon.
Ga naar margenoot+Iae Heer, ghy sout // u als dan verjolijsen
Ga naar margenoot+Seer menichfout // in sulcken Offer soet:
Ga naar margenoot+Het soude stout // een soete Offer oprijsen:
Iae boven t’gaut // costlijck in overvloet,
Daer toe met moet // doch u ghenade doet,
Wy sullen op den Outaer // dijn
Bringhen soo menichfout claer // sijn
Offer met spoet // gheheel bequaem en goet.
Sterckt Heere wijs // Ga naar margenoot† ons gheloove heel crachtich,
Want wy als rijs // zijn Ga naar margenoot* swack en haest vertsaecht:
Ga naar margenoot+Lof, eer en prijs // zijt ghy weerdich waerachtich:
Hoort dit advijs // dat men nu voor u draecht,
Denckt Heer, en waecht // hoe dat wy zijn gheplaecht.
Hoe Ga naar margenoot‡ u stede vertreden // is,
Ga naar margenoot+T’welck een ghesicht van vreden // is,
Dees teere Maeght // helpt haest soo’t u behaeght.
|
|