Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
AuteursrechtvrijOm de liefde Gods te soecken, worden vierderhande saken ghevoordert.Op de wijse van den 50. Psalm. Godt die der Goden Heer is, etc.De Heere Christus heeft ons wel geleert
T’ghene daer met sijn Vader wort geeert
T’was om te onderhouden sijn ghebodt,
Dat men nu soud’ den Heere sijnen GodtGa naar margenoot+
Liefhebben uyt alle sijnen vermoeghen,Ga naar margenoot+
Hier toe moet nu elck een sijn leven voeghen.
Rechten t’ghemoet, hert ende sin alsoe,
Nu met begeeren, liefde stuert hier toe,
De Gheest ons noodicht, so men dat bevint,
Niemandt wordt salich, die niet en bemint,
Noch niemant en sal naemaels gaen verloren
De liefde nu heeft in sijn hert vercoren.
Raden laet u, wordt met verstant vervult,
Waer door dat ghy die liefde Gods nu sult
Moghen binnen in u herte ontfaen,
T’is dat men nu van’t quaetdoen moet afstaenGa naar margenoot+
David seyt: ghy die den Heer doet beminnenGa naar margenoot+
Haet doch het quaet, wilt ghy Gods liefde winnen.
Ist dat die ongherechticheyt seer quaet,
D’overhandt neemt, de liefde snel vergaet,Ga naar margenoot+
Want Godt die haer die ongherechticheyt
Machse niet lijden, soo die Schrift uytleyt
Waer die zond’ openbaert nu hier en tusschen
T’is water om die liefde uyt te blusschen.
Cortlijck verstaet den tweeden middel goet
All’ ander liefd’ men verlaten moet,Ga naar margenoot+
Roeden uyt d’aerdsche liefde met bescheyt,Ga naar margenoot+
Want wie lief heeft (soo ons Iohannes seyt)
| |
[pagina 124]
| |
Die Weerelt nu, in hem en mach niet blijven
Des Vaders liefde, so hy claer gaet schrijven.
Kenlijck maect ons dit die geschiede daer
Ga naar margenoot+Van Aarons sonen, die door eyghen raet
Vreemt vyer brochten doe op Godes Altaer,
Om te ontsteken die offtanden claer,
Maer Godt heeftse verdaen, sy zijn gestorven
Alsoo maeckt ons vreemde liefde bedorven.
In den Hemel tot Godt den Vader heft
Ga naar margenoot+V hert en moet, tot ghy sijn liefde treft,
Spoeckt wat daer boven in den Hemel is,
Niet het aerdtsche, want dat is onghewis,
Den minder om den meerder prijs wilt geven
T’is groot verschil, eeuwich sterven oft leven.
En op dz ghy dees liefde nu crijcht perfect
Neerstich in u herte doch overleght
Al Gods weldaden aen ons hier gheschiet,
Ga naar margenoot+Hy maeckte ons, doe wy en waren niet,
Ga naar margenoot+Verloste ons, doe wy waren ghebonden,
Iae tot der doot, met den banden der zonden
Alsoo is hy, die ons noch onderhoudt,
Cleet, spijst en drinct, regeert ons menichfout
Van gantscher herten doch dees liefde vaet,
Soo sult ghy sijn Iock nu in uwen staet
Ga naar margenoot+Gheerne daer deur draghen sonder verdrieten
En sult der liefde wederom ghenieten.
En sijnen last sal u vallen seer licht,
Want waer die rechte liefde is ghesticht,
Daer is wel werc, maer gantsch geenen arbeyt
Daer deur waren d’Apostelen bereyt
Ga naar margenoot+Slaghen en gheesselinghen te ontfanghen,
Noch zijnse vrolijck van den raet gegangen.
Ga naar margenoot+Lieft ghy Godt, daer in is die gantsche som
Der Schriftueren begrepen, en daerom
Weet ghy niet veel, daer in weest nz v’tsaecht
Soo ghy Gods liefde in u herte draecht,
Daer door wordt inwendich in u geschreven
Hoe ghy sult wel ende Godtsalich leven.
| |
[pagina 125]
| |
Blijft dese liefde int herte reyn,
Soo maecktse u alle dinghen ghemeyn,
Oock der vreuchde boven in s’Hemels throon
Daer ghy die verhoept u tot eenen loon,
O liefde, ghy die niemandt doet beroven,
Maer geeft u selven elcken oock daer boven.
En om t’ontfanghen dese liefde soet,
Soo laet ons t’amen bidden wijs en vroet,
O lieve Heere, dese in ons hert plant
Door Christum Iesum uwe rechte hant,
T’verstant geeft ons om dees dingen te vaten,
Wat ons belet van herten te verlaten.
Recht wel ghesint om dat te nemen aen,
T’gen’ ghy van ons Heer wilt hebben gedaen
Om u te beminnen van herten gront,
Wy zijn noch swac, maect ons daer in gesont
Mochten wy’t vinden hier door u vermogen
Wy souden ons voor u danckelijck voghen.
Toont u goetheyt ghelijck van ouder tijt,
Want ghy der ellendigher hulper zijt,
Doodt doch in ons die liefde wreedt en fel
Van deser weerelt, sy leydt in die Hel,Ga naar margenoot+
V liefde maeckt Heere in ons nu dadich,
Dat bidden wy y onse Godt ghenadich.
Scheydt ons daer van, helpt ons uyt deser noot,
Heere door u barmherticheyt seer groot,
T’is ons begeeren verhoort ons gheclach,
Och mochten wy beleven dennen dach,
Hoe souden wy in ons herte opspringhen,
V loven en oock danckliedekens singhen.
|
|