Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
Auteursrechtvrij[Hoe Godt sijn liefde aen ons laet mercken]Op de wijse van den 12. Psalm: Doet ons bystandt, t’is meer dan tijdt, O Heere, etv.Hoe Godt sijn liefde aen ons laet mercken,
En wat sy in ons volbringht met wercken.
Ga naar margenoot+Bereydt u hert, vrienden om te bedincken
Die liefde Gods heerlijc aen ons volbrocht
Ga naar margenoot+Die sijnen Soon ons minlijck dede schincken
Ga naar margenoot+Die ons met sijnen bloede heeft ghecocht.
Alsoo heerlijck heeft hy dat laten blijcken
Soo men in veel oorsaken wel aenschout,
Die machtich en heerlijckste aller Rijcken
Hy schiep, verloste, en ons onderhout.
Ga naar margenoot+Recht vast-standich doet hy sijn liefd’ vervullen
Voor nu en naemaels in der eeuwicheyt,
| |
[pagina 83]
| |
Wat waren wy? wat zijn wy nu, en sullen
Naemaels worden door sijn liefde bereyt.
Tot der doot verdorven in onse zondenGa naar margenoot+
Waren wy, maer nu levende ghemaeckt
Door Christum van der Hellen bant ontbonden
Vertoont den wegh dat men ten Hemel raect.
Heeft ons bereyt int Hemelrijck die stedenGa naar margenoot+
Daer is hy heen, die wedercomen sal,
Om daer in te vergaderen met vreden
Sijn uytvercoren cleyn heylich ghetal.
Oock bewijst hy ons sijn liefde onendich
Niet om sijnen, maer gantsch om onsent wil
Die wy waren bedorven en ellendich,Ga naar margenoot+
Om ons nu te brenghen tot rusten stil.
Liefde ons niet, doe wy sijn vrienden warenGa naar margenoot+
Maer zondaers, en gheworden sijn vyandt,
Door zonde die ons seer dede beswaren
Verloste ons met sijner rechter handt.
Op dat wy’t geensins en souden vergeten
Sijn onghemeten herte liefde groot
Gaf hy niet eenen Enghel, soo wy weten,
Maer sijnen eenighen Soon in den doot.
Men sach doe blijcken Gods liefde vercoren
Dat hy voor den gheschapen Mensche gafGa naar margenoot+
Sijn eenich Kindt, eer dat het was geboren,
En sondt dat van den hooghen Hemel afGa naar margenoot+
En leeren ons niet dees heerlijcke daden,
Dat wy door hem oock sullen salich zijn,Ga naar margenoot+
Door betrouwen uyt louterer ghenaden
Al die in sijnen Naem ghelooven fijn.
Vast int gheloove, door die liefde dadich,
Tot den oordeel men gantschlijck niet en comtGa naar margenoot+
Maer sal deursringhen int leven ghenadich,
By Gods kinderen blijven onverdoemt.
Soo dees liefde in ons hert is ontfangen,
Soo sullen wy betalen onse schult,
En onsen Godt met liefden oock aenhangenGa naar margenoot+
Om dat hy daer met heeft ons hert vervultGa naar margenoot+
| |
[pagina 84]
| |
Hoogh, seer vermaert eeuwich en onghemeten
Is Gods liefde die nimmer eynd’ en heeft,
Wy moeten hem, alsoo wy dit nu weten,
Oock beminnen van herten seer beleeft.
Vloeyende soo dees liefde van hier boven
Ga naar margenoot+In ons, voor den goeden heylighen Gheest,
Soo moeten wy Godt dancken ende loven,
Hem wederom lief hebben aldermeest.
Ga naar margenoot+Ia van gantscher herten ende vermogen,
Van gantsche zielen, en uyt onser cracht
Ons gehoorsamich onder sijn Iock boghen
En sijn gheboden houden dach en nacht.
Ga naar margenoot+Goede wercken nae’t Goddelijck behagen
Sullen wy doen, so die Schriftuer ons leert,
Ons vromelijck nae sijnen wille draghen,
Dat sijnen Naem daer door wordt gheeert.
En volherden daer in oock al ons leven,
Ga naar margenoot+Het coem tribulatie oft verdriet,
Sijn liefde diep in ons herte gheschreven
En sal ons dit temael doen achten niet.
Ga naar margenoot+Naer hem sullen wy dach en nacht verlanghen
Om te comen voor sijn heerlijck aenschijn,
Daer nae schicken ons leven ende ganghen
Als kinderen Gods ons Vaders devijn.
Ga naar margenoot+Sterckt ons hier in, door uwen Geest seer crachtich,
Wilt dit maken in ons herte perfect,
O lieve Heer, weest onser doch ghedachtich,
Vervult het ghene dat ons noch ghebrect.
Soo lieve Heer wilt doch ons hert bereyden
Ontstreckt ons doch met uwer liefden brandt
Door u ghenade en barmherticheyden,
Int goet voornemen doet ons doch bystandt
Naer dat wy dit sullen hebben bevonden
In onse hert, O Heer door u ghena,
| |
[pagina 85]
| |
Soo eullen wy u lof en danck verconden
Ons leven lanck, altijdt vroech ende spa.
|
|