Veelderhande schriftuerlicke nieuwe liedekens, vermaninghen, leeringhen, ghebeden ende lofsanghen
(1598)–Leenaert Clock–
Auteursrechtvrij[Al staen wy nu als bloemen]Op de wijse: Met droefheyt moet ick claghen, Force is my gheschiet.Al staen wy nu als bloemen,Ga naar margenoot+
En bloeyen op het velt,Ga naar margenoot+
Een ander tijdt sal coemenGa naar margenoot+
Dat wy worden verstelt,Ga naar margenoot+
Want alle vleesch vermelt
Vergaet ghelijck het gras,
Vrienden t’zy u vertelt,
T’comt menighen t’onpas.
Recht als den windt door’t waeyenGa naar margenoot+
Die bloem verderft subijt,Ga naar margenoot+
| |
[pagina 16]
| |
Soo sal al ons verfraeyen
Vergaen in corten tijt,
Niemandt en crijcht respijt,
Alst Godt den Heere behaeght
Die Doot behoudt den strijdt,
T’herte sy ons doorknaecht.
Ga naar margenoot+Ieuchd’, ghesontheyt end’ t’leven
Comt ons van Godt den Heer,
Hy heeft het ons ghegheven
Te bruycken t’sijner eer,
Naer sijn heylsame Leer
Wil hy hebben ghedaen,
Oft men sal nemmermeer
Voor hem moghen bestaen.
Aen t’ghen’ dat wy bevinden
Moghen wy mercken fier
Waer zijn ons lieve vrinden
Die voor ons leefden hier,
Ga naar margenoot+Van wormen gh’eten schier
Al in het Aerdtsche dal,
T’is die oude manier
Ga naar margenoot+Wy moeten sterven al.
Ga naar margenoot+Genoecht’ en s’weerelts wesen
Seer haestelijck vergaet,
Die lust hebben in desen
Salt niet comen te baet,
Als haer kranckheyt aenslaet
En men hier scheyden moet,
Valt het dickwils te laet
Te doen oprechte boet.
By dit en salt niet blijven
Dat wy ghestorven zijn,
Ga naar margenoot+Wy moeten met den lijven
Comen voor Gods aenschijn,
Ga naar margenoot+Om op dennen termijn
Een recht oordeel t’ontfaen,
Ga naar margenoot+Dan moetens’ [...]
Die’t quaet [...] saen.
| |
[pagina 17]
| |
Al die naer’t vleesch besevenGa naar margenoot+
Nu leven, sterven dan
Een quade doot met beven,
Niemandt en comt daer van:
Dus elck een nu by can
Neem sijnen tijdt wel waer,
Ga naar margenoot‡ Die Tarw blijft in den Wan
Het kaf verstuyft te gaen.
Ga naar margenoot‡Recht wilt doch nu opwaken,
Het geldt u ziel en lijf,
En wilt gheen Ga naar margenoot* onschuldt maken
Om t’wereltsche bedrijf,
Maer hoort Christus motijf,
En sijn Voorbeeldt aenschout,
Wie dat nu naevolght stijf
Sal hebben Ga naar margenoot‡ vast ghevout.
Ga naar margenoot†Te laten nu het quade
Dat heeft hy ons gheleert,
En worden vroech en spade
Al gheheele Ga naar margenoot* verneert
Dats t’ghen’ dat hy begheert
En ons te vooren leyt,
O jeuchdich hert u keert
Tot der ootmoedicheyt.
Met Maria wilt tredenGa naar margenoot+
Tot Christi voeten daer,
Sy weende seer beneden,Ga naar margenoot+
Wiesch die met tranen claer:
Den drooghdoeck was haer hayr,
En heeftse doe ghecust,
En die ghesalft, daer naer
Nam sy daer op haer rust.
Van Christo deed’ sy hooren:
Mijn dochter zijt ghetroost,
Ghy hebt my uytercooren,
En ick heb u verloost:
Gaet in vreden altoost,
V zond’ vergheven is,
| |
[pagina 18]
| |
Vergheet u swaer propoost,
Ghy zijt ghesont ghewis.
Soo sal hy oock ontfanghen
V, zijt ghy soo bedacht,
Want hy heeft groot verlanghen
Naer t’Menschelijck gheslacht:
Dit doch voor al betracht,
En dees Weerelt begheeft,
Segt haer doch goeden nacht,
Nae Godes wille leeft.
|
|