Briefwisseling

Armenverzorging.
30.1.1838

‘Die zaak der armen, waar G. van spreekt, wordt mij dagelijks gewichtiger. Ja! daar moet iets gedaan worden. Het bevel des Heeren is daar. Zijne Genade zal zich niet

[p. 44]

onbetuigd laten. Mochten die trage handen en slappe knieën bij mij maar wat gesterkt worden. Want wat hebben de armen aan onze inzichten? Nu ik heb eene hoop! - Doch in het geheel moet er meer gezorgd worden voor dat gedeelte der maatschappij geestelijk en tijdelijk. - Ik zou wenschen het gemeenschappelijke daarin schoon niet genootschappelijk. Geregeldheid, maar geene organisatie. De liefde moet dwingen en dan zal het ook aan geene wijsheid ontbreken!’