De noodhoorn

Vaderlandsche liederen

[p. 10]

Leus.

Waar zielen krachten zijn en krachten daden worden,
Waar uit het stoute brein een wond're wereld stamt,
Waar groote menschen slaan en stormen uit hun orden,
Gelijk, ten bergop uit, de bergenziele vlamt;

Waar felle boodschap brandt uit goudgevuurde borden,
Waar roode razernij op zwarte muren ramt,
Waar heldenhanden hoog het heldenzwaard omgorden
En naberouw noch spijt den slaanden arm verlamt;

Daar staan wij, eigenvast, geschoord op beide voeten,
Getroost met onzen kop onz' koppigheid te boeten,
En lachen op die spuwt en spuwen op die lacht!

Daar staan wij, taai en trots, bij zelfgenade vorsten,
Die durven, eén alleen, wat duizenden niet dorsten,
En zwaaien door den wind de losse vaan der kracht.