Gedichten

[p. 225]

Zagers.

Met woest
gerucht,
in 't noest
gehucht,
daar hoor ik, zindrend op gezang,
een zage, dagen lang.

Bezie
dien ruk,
dat knie-
gebuk,
en overhands, zoo klein, zoo groot,
die twee, lijk Tijd en Dood!

Omhoog
hun zaag,
omlaag
hun zaag,
die tanden toont, bij elken terd,
al bijtend in het berd.

[p. 226]

 

En stam

 

na stam,

 

en boom

 

na boom,

 

en beuk, èn berk, èn eik, èn olm,

 

't valt al in plank en molm!

 

 

 

Zoo wordt

 

en stort

 

een pracht-

 

geslacht,

 

een boom, een bosch, een huis, een staat,

 

tot molm in stof vergaat.