Echo's

[p. 95]

Wonderhoren.

[p. 97]

De Winterreus.

Hebt gij den Winterreus gezien

Den koning van het Noord?

Hij is zeer oud, en stijf en stram;

Gestopen stapt hij voort.

Bij klaren dage, schijnt hij klein

En duikt zich als een dwerg;

Bij duistren nacht vertoont hij zich

Veel hooger dan een berg.

Wit, sneeuwwit is zijn lange baard,

Zijn schedel kaal en bloot;

Zijne oogen liggen diep en dof

Als de oogen van den dood.

[p. 98]

 

Zijn zware mantel is gesnêen

 

Uit duisterheid en mist,

 

En ruischt hem slepend na, gelijk

 

Een lijkwade eene kist.

 

 

 

Zoo schrijdt hij over berg en dal

 

Heel langzaam en heel stil;

 

En waar hij komt en ademhaalt,

 

Wordt alles dor en kil.

 

 

 

Zoo heerscht hij maanden lang, tot dat

 

De jonge Lente opdaagt,

 

En hem voor haren zonneschicht

 

Weer naar het Noorden jaagt.

 

 

 

De zwarte raaf vliegt hem vooruit,

 

Met haar de witte meeuw;

 

Hij volgt hen traag, en treurt en troont

 

Er op een berg van sneeuw.

 

 

[p. 99]

 

Daar slaapt hij in den grooten nacht

 

En droomt dat hij zich wreekt,

 

Dat hij de Lente nedervelt

 

En hare schichten breekt.