Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest

Het hondertste Liedeken, ende is een Scheyd-Liedt, bequaem om ghesonghen te worden, wanneer eenigh gheselschap vergadert sijnde, van den anderen scheyden wil,

Op de wijse: Wy moeten scheyden, al die hier vriendelijck sijn vergaert.

VVILt u bereyden
Al die hier vriendelijck sijn vergaert

[p. 252]

 

Wy moeten scheyden,

 

V herte niet te seer bezwaert,

 

Het scheyden is hier pijn,

 

Maer boven salt niet sijn.

 

LEeft in Godts vreesen

 

Laet de liefde niet scheyden reen,

 

Dat ghy meucht weesen,

 

Hier na int rijcke Godts ghemeen.

 

Het scheyden is hier pijn,

 

Maer boven salt niet sijn.

 

Met een reyn herte

 

Dient den Heere uwen Godt soet,

 

Hier na gheen smerte,

 

Het scheyden u dan meer aendoet.

 

Het scheyden is hier pijn,

 

Maer boven salt niet sijn.

 

IA COmt tot d'Heere

 

En scheydet van hem nimmermeer,

 

Maer van t'quaet seere,

 

Als van een slang scheydet u veer.

 

Het scheyden is hier pijn,

 

Maer boven salt niet sijn.

 

Peynst oock aendachtich

 

Opt eeuwich, eeuwich scheyen langh,

 

Dat dien is wachtich,

 

Die hier gaet inder sonden gangh,

 

Het scheyden is hier pijn,

 

Maer boven salt niet sijn.

 

SOO Neemt ter herten

 

Dit op dat ghy met vreuchts gheschal,

[p. 253]

 

Niet moet in smerten

 

Gaen, maer by t'soet vrolijck ghetal.

 

Het scheyden is hier pijn,

 

Maer boven salt niet sijn.

 

VAN DEse saken

 

Laet ons ghedachten altijt zijn,

 

En dapper waken,

 

Bidden oock voor malcander fijn.

 

Het scheyden is hier pijn,

 

Maer boven salt niet sijn.

 

RYPlijck wilt letten

 

Dat t'scheyden moet wat hier vergaert,

 

Wilt dan niet setten

 

V hoop op vleys en bloet ghepaert.

 

Het scheyden is hier pijn,

 

Maer boven salt niet sijn.