Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest
(1624)–Jacob Claesz– AuteursrechtvrijOp de wijse: Tot u o mijn Heer mach ick wel droevich claghen.
ALle vlees is hoy
Sijn heerlijckheyt beneven,
Als een bloemken moy,
Wortet seer haest verdreven
Een rijp een wint,
Dat bloemken neemt sijn kleur,
Dit wel versint
Alst is in fleur.
Lieve vrienden soet
| |
[pagina 208]
| |
Gaen ons voor heen beseven,
Daer men oock volghen moet,
Niemant blijft in dit leven,
En keert niet weer,
Maer wy comen tot haer,
Gaen den wech neer
Al vlees te gaer.
Teere bloemken spruyt
Seer haestich uyt gheloken,
Veel snelder gaet het uyt,
Als hoy ist uyt ghesproken
Een vryen toon,
Duert eenen kleynen tijdt,
Sijn reuck is schoon
Seer haest verslijdt.
Ia als een damp oft roock
Soo is des menschen leven
Die haestich op gaet oock,
Waer is hy doch ghebleven,
En als een roos,
Sijn bladerkens ontdaen,
Een kleynen poos
Tis haest vergaen.
Ey lieve vrienden siet
Niet na des vlees beseven,
Het maecket groot verdriet,
Hier nu in desen leven,
Maer u hert went,
Daer ghy u laven sult,
Na dit elent
| |
[pagina 209]
| |
Ist al vervult.
Een schaduwe ghelijck
Soo is des menschen leven,
Een Schop door de Zee rijck,
Soo wort het voort ghedreven
Een stercke wint,
Soo comt die sieckte groot,
Een wever vint
Soo die spoel schoot.
Wat is, wat is o Heer
Doch hier des menschen leven,
Eenen hant breet niet meer
Is ons hier nu ghegheven
Hoe gans niet voort,
Sijn alle menschen nu,
Dits doch u woort
O Heer ghetrou.
O ghenadighe Heer
Helpt my t'eeuwich verkiesen,
Siet aen u dienstmaecht teer,
Mijn Ziel niet te verliesen,
Maer uwe hant,
Biet my in alle noot,
Doet my bystant
Wt liefden groot.
Verlaet my niet o Godt
By u wil ick vast blijven,
Sterckt my in u ghebodt,
V woort sal my verstijven
Mijn stock mijn staf,
| |
[pagina 210]
| |
Daer ick my op verlaet,
Soo d'Enghel gaf
Tobias raet.
Tis u woort o Heer
Dat daer eeuwich sal dueren,
Het is al mijn begheer,
Dat my u mach ghebueren
Tis mijn Ziels hoet,
Dat nimmer sal vergaen,
Tis mijn schadt soet
Dat dan sal staen.
|
|