Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest
(1624)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Edel Karsou // Maechdeken suyverlijcke.
EEn is alleen
Mijn Liefste uyt vercoren,
Die ick beminne seer,
Die daer is reen,
Van my weder gheboren
Spreeckt die Bruytgom en Heer,
Die hy sal veer
Brenghen in s'Hemels troone
En gheven met vreuchden seer,
Aldaer des levens croone.
Fijn sullen sy
Daer alle sijn bevonden,
| |
[pagina 163]
| |
Vol blijschap seer playsant
Ia oock seer bly,
Van alle pijn ontbonden
Al int beloofde lant
Daert abondant
Seer vol is van wellusten,
En lieflijck onder Godts hant
Sy in vrolijckheyt rusten.
AEnsiet doch dit
Mijn liefe Suster schoone,
Die ick beminne seer
En maeckt u wit
Van u smetten ydoone,
En keert u totten Heer,
Die u dan weer
Sal namen seer vrientlijcke,
By hem door zijn ghenaedt seer
Daer boven in zijn rijcke.
REyn maeckt u claer
Van alderley wellusten,
Des vlees op dit termijn
Ende tgheen daer
V ooghen nu op rusten
Twelck voor u is fenijn,
Al heeft het een schijn,
'Tsal valsheyt zijn bevonden:
Want het int eynde met pijn
Vergaet in corte stonden.
Neemt doch wel acht
Op uwen Coninck schoone,
| |
[pagina 164]
| |
Die door lijden vermaert,
Hier quam onsacht
Al uyt des Hemels troone,
Om u door liefden aert
Reyn en onbezwaert
Te brenghen in zijn rijcke,
Al waer hy u openbaert
Sijn schatten seer heerlijcke.
DOCHTER gaet uyt
Ende wilt nu vergheten,
V Vaders huys playsant
Al met de Bruyt
En Rebecca gheheten,
Om haer Bruyd'gom vaeljant
Isaack want,
Sy door sijn Liefd' bevanghen,
Heeft verlaten haren Lant,
En quam met groot verlanghen.
Alsoo wilt vry
Van alle sonden scheyden,
Des werelts seer onsoet,
Haest u seer bly,
Ende wilt niet verbeyden
Hy sal u gaen te moet
En u seer goet,
Ontfanghen in sijn armen,
Gaet tot hem in waer ootmoet
Hy sal uwer erbermen.
|
|