Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest
(1624)–Jacob Claesz–
AuteursrechtvrijOp de wijse: Wilhelmus van Nassouwen, Ofte vanden 130.Psalm, Wtten diepten o Heere, Ofte dat viel een Hemels douw, Ofte de Winter is ons verganghen, Oft o God al van der minnen.
OM nu wel te door bringhen,
O Ieughde onsen tijt,
Laet ons voor alle dinghen,
Neerstigh achten met vlijt,
| |
[pagina 103]
| |
Hoe wy in onse daghen,
Ons moeten draghen vroet,
Om na Gods wel behaghen
Te schicken ons ghemoet.
Al staen wy nu als bloemen
Die bloeyen op het velt,
Die doot die sal haest comen,
Ghelijck de Schrift vermelt,
Wat mach dan schoonheyt vaten,
Die als het gras vergaet:
O Ieughde wilt dit vaten,
Eer dat het is te laet.
Dus laet ons niet behaghen
Des Werelts soete vreucht,
Op dat wy 't niet verlaghen,
O lieve jonghe Ieught,
Hier namaels in de pijne,
Daer de godloose fel
Eeuwelijck moeten zijne
In lijden en ghequel.
Wy lesen claer, o Ieughde,
Hoe dat de jonckheyt quaet,
Van jonghs op tot ondeughde
Gheneghen is, t'verstaet
Na s'werelts lust mispresen,
Die daer toont lieffelijck,
O Ieught laet ons in desen
Ons proeven al ghelijck.
Of wy van dese lusten
Te samen al zijn vry,
| |
[pagina 104]
| |
Of Godes gheest mach rusten
In onse herten bly:
Of onse lichten verheven
Oock soo licht openbaer,
In dese onse leven,
Voor alle menschen claer.
Tis te bedencken jeughde,
Dat wy zijn onvruchtbaer,
Int gheloove en deughde,
En in de liefde claer,
Want God de Heer ghepresen
Die alle dingh door siet,
Die weet ons doen in desen,
Hoe dat het hier gheschiet.
Tis wel om te beclaghen
O Ieught met herten zwaer,
Soo wy in dese daghen
Ons tijdt niet nemen waer
Wy sullent noch betreuren,
Hier na met groot elent,
Die eeuwelijck sal dueren,
In droefheyt sonder ent.
Dus laet ons neerstigh waken,
En ons tijdt nemen waer,
Op dat wy niet gheraken
Int helsche vier hier naer:
Daer het eeuwigh sal branden
Sonder ophouden snoot,
Met knersinghe der tanden,
In de eeuwighe doot.
| |
[pagina 105]
| |
Laet ons ghewaerschout wesen,
Hier me o Ieught bequaem,
En laet ons doch Godt vresen
Behoorlijck naet betaem,
Dat wy hier nae die vreuchden
Moghen deelachtich zijn,
De blijdtschap en gheneuchde
Met alle vromen fijn.
Hier toe o Ieucht ghepresen,
Soo wil u Godt de Heer,
Door zijnen gheest in desen
Altijt verstercken meer,
Ende oock vruchtbaer maecken
Tot op wassen in deucht.
Dit wensch ick voor al saecken
V tot een groet o Ieucht.
F.P. |
|