Het Rijper Liedtboecxken inhoudende hondert schriftuerlijcke liedekens dewelcke noyt voor desen in druck en zijn gheweest

[p. 52]

Het vierentwintichste Liedeken is een clachte der wijsheydt,
dat sy vande Ieucht soo werdt vertreden,

Op de wijse: Den tijt is hier datmen sal vrolijck wesen,
Ofte reyn maechdelijck Pylaer.

T'Valt mijn // een pijn
Aldus verkleynt te wesen,
By der Ieucht fijn
Ben ick vergheten heel,
Tfenijn // voor wijn
Wert seer van haer ghepresen,
Het drincken dunckt hen eel,
Daer schade schijnt voordeel
Soo dom is jeuchts ghespeel,
Welks bloem valt van haer steel:
Siet hoe dat hier onachtsaemheyt
Den tijt verquist ende afleyt,
Sulck seyt // ontseyt
Goet oordeel diet misgreyt.

Comt Ieucht // en veucht

V onder mijnen leeren,
Goe oorden en deucht
Leert // die sijt goet van aert,
V vreucht // gheneucht
En wilt van u niet weeren,
Ontfanght mijn liefde waert:
Hierom gheen moeyte spaert,
Schout vliet // wat traecheyt baert

[p. 53]

 

Sy niet, dat schaedt vergaert:

 

Wilt onlust van u jaghen dan,

 

V tijt dan wel ghebruyckt voortan,

 

Den strijt // met vlijt

 

Aenveert om dien ghy vrijt.

 

Siet toe // ick doe

 

Een yghelijck ten goede,

 

Die op mijn hebben // goe,

 

Acht met hert sin, ghedacht

 

Denckt hoe // ick spoe

 

Als die niet werde moede,

 

My te ghebruycken tracht

 

Den tijt na niemant wacht,

 

Die sluymt, by daech oft nacht

 

Versuym, baet gheen na clacht,

 

'Tverlies tot zijnder grooter schant

 

Van een so costelijcken pant,

 

Niemant // t'weer vant

 

Dus oeffent u verstant.

 

Die Wet // gheset

 

Om weren wat mach schaden,

 

Neemt aen sonder verlet,

 

Sijt oorden onderdaen,

 

Te bet // ghy met

 

Den tijt so sonder smaden,

 

Des wijsheyts pat sult gaen

 

Haer inden gront verstaen,

 

Dit is, die rechte baen

 

Ghewis, gheen ydel waen,

 

Diet oyt te recht verstonden siet

[p. 54]

 

'Tverbont viel hem so zwaer doch niet,

 

Ghy cont // goet ront

 

Vermeerderen uwe pont.

 

Nu groeyt // en bloeyt

 

Mijn gheestkens uyt ghelesen,

 

Met s'Gheests natuer besproeyt

 

Weest neerstich int ghebou,

 

Lust voeyt // cloeck roeyt

 

En laet u niet verknesen

 

Ick wijsheyt uwe Vrou,

 

Sal gheven u mijn trou

 

Dijn Naem // ick voor behou

 

Den faem // diet oyt vergou,

 

Met rijckdom, goet en eer belaen

 

Ver van haer salse sijn ghedaen,

 

Die teer // in leer

 

Maer int versuymen meer.

 

Mijn zee // oock mee

 

De jonckheyt vordel dede,

 

Wilt ghy niet sijn ghehoont

 

My voor u tuchtster croont,

 

Rust vree // in stee

 

Van tweedracht staen alrede,

 

Soo my met reden toont

 

Dat oorden by u woont,

 

Met const, wert ghy verschoont,

 

Tijts jonst, u wel beloont,

 

Hierom u tijt doch wel besteet

 

Tot deucht en eer zijt snel bereet,

 

D'ontucht // ontvlucht

[p. 55]

 

Zijt gierich tot leer sucht.