27. Steeds dezelfde (8). Franz-Joseph in China.
De chinezen zien meer in Franz-Joseph Strauss' - sedert Hitler onveranderde - vijandschap met de Sovjet-Unie dan in Schmidts poging tot toenadering en ontspanning met Moskou. Niet de bondskanselier maar de rechtse roomse oppositieleider wordt daarom in januari 1975 door voorzitter Mao ontvangen.
Als iemand denkt dat ik dat neem, omdat ik de kommunistiese overwinning in China toegejuicht heb, is hij fout. Keer op keer proberen de chinezen de amerikanen en de westduitsers - alsof het één land is; ja, dat is het ook een beetje - op te zetten tegen de russen. Hij die zegt te denken dat dat is ten behoeve van de wereldvrede, van de overwinning van het socialisme of voor de vestiging van het koninkrijk gods op aarde, bedriegt je. Met Strauss gaat straks het doek op van het derde bedrijf van het nationaal-socialistiese toneel, geheten Das Heilige Römische Reich Deutscher Nation. Het eerste was het Wilhelminiese bedrijf, het tweede was dat van Hitler, het derde zal dat van Franz-Joseph zijn. De ondertitel luidt: ‘Wij rijden weer het Oostland binnen.’
Tussen haakjes, had Franz in China zijn pistool wel bij zich? (Dat moest hem op een van zijn reizen door een stewardess van de klm ontnomen worden.) En zijn er wel hoeren in Peking? Peking is New York niet! (De arme Strauss is op een van zijn reizen in New York door een hoer beroofd.)
Auteursrechtelijk beschermd